WŁAŚCIWOŚCI SUBSTANCJI AKTYWNYCH

BETAINA

Substancja syntetyzowana w ludzkim organizmie. Swoją nazwę zawdzięcza łacińskiej nazwie czerwonych buraków, które stanowią jej doskonałe źródło i dzięki którym została odkryta. W organizmie człowieka betaina jest produkowana równolegle z witaminą B4.

• Jest substancją silnie higroskopijną. Oznacza to, że posiada zdolność do wiązania wody i zatrzymywania jej w skórze.
• Łagodzi działanie silnie drażniących detergentów myjących.
• Działa nawilżająco.
• Uelastycznia i zmiękcza skórę.
• Przyspiesza regenerację naskórka.
• Łagodzi podrażnienia.
• Wyższe stężenia substancji zapewniają ochronę przeciwstarzeniową.
• Wpływa na konsystencję preparatu, do którego zostanie dodana sprawia, że lepiej się rozsmarowuje na skórze, nie jest lepki i ma lżejszą konsystencję.

KWAS MLEKOWY

Kwas mlekowy to jeden z alfa-hydroksykwasów czyli kwasów AHA. Naturalnie występuje w mleku, jogurtach, kiszonkach i żurku. Za to w na liście składników kosmetyków występuje pod nazwą „Lactic acid”. Jego działanie można do pewnego stopnia porównać do działania kwasu glikolowego lub kwasu salicylowego. Kwas mlekowy ma jednak nad nimi tę przewagę, że dość delikatny i nie tylko złuszcza skórę, dodatkowo ją nawilża.

Kwas mlekowy występuje w dwóch postaciach, nazywanych formami optycznymi lub enancjomerami (cząsteczki chemiczne będące wzajemnymi odbiciami lustrzanymi): L i D. Forma L jest aktywna biologicznie i znajduje zastosowanie w kosmetyce, za to mieszaninę L i D wykorzystuje się w przemyśle spożywczym. Kwas mlekowy znajdziemy też w ludzkim organizmie – w mięśniach, gdzie po dużym wysiłku fizycznym wspiera ich regenerację.

Kwas mlekowy jest używany do pielęgnacji skóry i znajdziemy go zarówno w składach produktów przeznaczonych do użytku domowego i w gabinetach kosmetycznych. Jak na kwas AHA przystało, kwas mlekowy działa na skórę złuszczająco, ale jednocześnie jest bardzo delikatny. Ze względu na dość duże cząsteczki, wolniej przenika skórę i działa przez to łagodniej. Na złuszczaniu wpływ kwasu mlekowego na skórę się nie kończy. Działa on bowiem także nawilżająco. I w nawilżaniu skóry jest tak dobry jak popularna gliceryna. Ponadto kwas mlekowy:

• stymuluje produkcję ceramidów w skórze, wzmacniając w ten sposób jej naturalną barierę ochronną i zapobiegając transepidermalnej utracie wody,
• pobudza syntezę kolagenu i elastyny odpowiedzialnych za elastyczność i sprężystość skóry,
• aktywizuje produkcję glikozaminoglikanów – polisacharydów będących składnikami macierzy międzykomórkowej, które wiążąc wodę, wpływają na elastyczność skóry

Za sprawą tych swoich właściwości kwas mlekowy świetnie sprawdza się w pielęgnacji cery. Stosowany samodzielnie albo składnik kosmetyków sprawia, że:

• skóra jest gładsza, poprawia się jej struktura i koloryt (rozjaśniają przebarwienia),
• pory skóry rzadziej się zapychają, powstaje mniej zaskórników i krostek,
• skóra jest nawilżona, bardziej sprężysta i elastyczna, a pokrywające ją zmarszczki stają się płytsze,
• inne składniki pielęgnacyjne działają z większą skutecznością.

Kwas mlekowy sprawdzi się w pielęgnacji każdej cery, ale polecamy go szczególnie osobom ze skórą wrażliwą, suchą lub odwodnioną.

SERYNA

Jest to aminokwas o działaniu przeciwzapalnym. Przyspiesza regenerację skóry a także aktywuje produkcję kolagenu. Działa nawilżająco. Seryna ma szerokie zastosowanie w kosmetyce – poprawia kondycję skóry, stabilizuje pH skóry. Zapewnia utrzymywanie wilgoci w skórze. Zmniejsza podatność na podrażnienia, wygładza, ujędrnia. Wzmacnia jej naturalną barierę ochronną i działa przeciwzmarszczkowo. Dodatkowo seryna wykazuje właściwości maskujące, dzięki czemu skutecznie niweluje niepożądane zapachy. Pełni funkcję stabilizatora i substancji antystatycznej.

ALANTOINA

• Jest higroskopijnym (chłonącym wilgoć) proszkiem szeroko stosowanym w kosmetyce i farmacji ze względu na swoje właściwości kojące i łagodzące podrażnienia. W przyrodzie związek ten występuje w korzeniach żywokostu, gdzie powstaje z kwasu moczowego, znanego jako jeden z najsilniejszych przeciwutleniaczy. Właściwości alantoiny
• działa jako środek keratolityczny, usuwając martwe komórki naskórka na powierzchni skóry
• poprawia regulację nawilżenia 
• działa przeciwutleniająco tzn. wiąże nadmiar wolnych rodników, co wspomaga proces regeneracji skóry
• pobudza wzrost tkanek przez co wspomaga leczenie ran
• działa przeciwzapalnie, dlatego ma zastosowanie w łagodzeniu podrażnień, niewielkich otarciach i drobnych skaleczeniach, po oparzeniach słonecznych oraz w pielęgnacji skóry podrażnionej i wysuszonej, nadmiernie zrogowaciałej np. skóry dłoni i stóp.

MOCZNIK

Mocznik to substancja chemiczna powstaje w ludzkim organizmie – jest ubocznym produktem przemiany białek, a wydalamy go wraz z potem i moczem. Znajduje się również w skórze, gdzie jest jednym z głównych składników NMF, czyli naturalnego czynnika nawilżającego. Do celów kosmetycznych wykorzystuje się syntetyczny odpowiednik mocznika, nietoksyczny i niealergizujący.

W 1828 r. niemiecki chemik Friedrich Wöhler wyizolował go na drodze reakcji chemicznej z cyjanianu amonu. Substancja ta to biały, bezzapachowy i krystaliczny proszek, który rozpuszcza się w wodzie i alkoholu. Do celów kosmetycznych otrzymuje się go z amoniaku i dwutlenku węgla. Nazwa ”mocznik” jest określeniem potocznym – dla chemików i kosmetologów jest to diamid kwasu węglowego, czyli karbamid.

Mocznik jest tzw. humektantem, czyli substancją o dużej zdolności pochłaniania wody. W swojej naturalnej postaci jest jednym ze składników odpowiedzialnych za prawidłowe nawilżenie skóry. Należy do grupy substancji określanych jako NMF i wraz z nimi pilnuje, by proces ucieczki wody ze skóry nie odbywał się zbyt szybko, a naskórek miał prawidłową szczelność. Jego ilość w NMF wynosi około 7 proc., ale wraz z wiekiem obniża się – u kobiety po 70-tce mocznika jest niemal osiem razy mniej niż u trzydziestolatki.

Mocznik jest składnikiem różnych preparatów kosmetycznych – znajduje się w kremach (do twarzy, stóp, rąk), balsamach do ciała, maściach, emolientach, tonikach. Ze względu na swoje właściwości nawilżające i umiejętność zatrzymywania wody w naskórku, jest niezastąpiony do pielęgnacji cery suchej oraz atopowej, a także skóry w okresie menopauzy, gdy z powodu spadku poziomu hormonów staje się ona wiotka i bardzo sucha. Ratuje skórę zmęczoną zbyt długim opalaniem. Sprawdza się również w przypadku innych typów cery – np. cery wrażliwej i alergicznej (nie podrażnia, a więc w wyższym stężeniu może bezpiecznie złuszczyć martwe komórki, zastępując inne substancje, np. kwasy owocowe, których taka cera nie toleruje). Pomaga przy pielęgnacji skóry trądzikowej radzi sobie z przesuszonymi kolanami i łokciami, jest też znakomitym remedium na pękające pięty.

Właściwości mocznika ze względu na stężenie :

• 2 proc. – pobudza regenerację naskórka, gdyż przyspiesza podziały komórek w warstwie ziarnistej skóry – w takim stężeniu najczęściej stosowany jest w kremach nawilżających i regenerujących.
• 3-10 proc. – nawilża i zmiękcza, zwiększając ilość wody w warstwie rogowej naskórka. W takim stężeniu wykorzystywany jest m.in. w preparatach do stóp.
• 10 proc. – ma działanie przeciwbakteryjne, w takim stężeniu występuje w tonikach do skóry trądzikowej.
• 10-30 proc. – rozrywa wiązania wodorowe keratyny, zmiękcza skórę i zwiększa jej przepuszczalność, ułatwiając wnikanie w głąb skóry substancji aktywnych kosmetyków albo leków.
• 30-40 proc. – złuszcza skórę, w takim stężeniu wykorzystywany jest w peelingach, kuracjach złuszczających, preparatach do skóry suchej, nadmiernie zrogowaciałej.
• 40-50 proc. i więcej – silnie złuszcza, i w takim stężeniu przepisywany jest na receptę przez dermatologów m.in. w leczeniu rybiej łuski, łuszczycy, AZS.