Lady Esther
100 lat historii
1913 1914 1915 1916 1917 1918 1919
Firma LADY ESTHER to typowa amerykańska historia sukcesu od zera do milonera. Do 1897 roku rodzina Cohen mieszkała w Rosji, gdzie urodzili się założyciele marki Esther, Syma i Alfred. Rodzice Aron Cohen i Miriam, z domu Busiel byli pochodzenia żydowskiego. W poszukiwaniu lepszego bytu cała rodzina wyemigrowała do USA, około 1898 roku osiedlając się w Indianie.
Na przełomie wieków amerykański przemysł kosmetyczny odnotował znaczny wzrost obrotu ze sprzedaży. W Nowym Jorku Helena Rubinstein i Elizabeth Arden – dwie imigrantki – wprowadziły europejskie „tajniki piękności” na Piątą Aleję.
Syma i Esther pracowały wówczas jako „Beauty Advisors” tzn. kosmetyczki – doradczynie. Konsultacje z klientkami zaowocowały ideą stworzenia produktu, który łączyłby w sobie funkcję kilku preparatów pielęgnacyjnych, miał to być kosmetyk, który nie tylko oczyszczałby skórę, odżywiałby ją, ale także służył jako baza pod makijaż.
1-go lipca 1913 roku w amerykańskim urzędzie patentowy zarejestrowano produkt marki LADY ESTHER o nazwie „Four Purpose Face Cream” oraz firmowy znak towarowy.
Four Purpose Face Cream służył zarówno do oczyszczania, pielęgnacji cery oraz jako podkład pod makijaż. Produkt miał umożliwić szerokiej rzeszy konsumentek dostęp do nowoczesnej kosmetyki, filozofię firmy symbolizował znak towarowy, przedstawiający dwie pracownice, oferujące krem klientce, nominowanej do miana królowej.
Założyciele marki kosmetycznej Lady Esther: rodzeństwo Cohen z Chicago, od lewej: Esther, Syma i Alfred z kolejną siostrą Florence (przed 1920).
Pierwsze wielkoformatowe reklamy ukazały się po Pierwszej Wojnie Światowej, przykładem jednej z nich jest zamieszczona w Chicago Sunday Tribune z dnia 06.11.1921 roku prezentująca informację dotyczącą Four Purpose Face Cream.
Całostronicowa reklama w stylu Art Deco kremu Four Purpose Face Cream w kolorze i stylu tamtych czasów, wykonana przez Gilbert LeVine będącego jednym z wiodących grafików tego stylu. American Weekly 1923.
Schlegel’s Drugstore in Rock Island, Illinois typowy sklep w którym sprzedawano produkty firmy LADY ESTHER.
1920 1929
Z najskromniejszych początków, z sumiennością i uporem do sukcesu”, tak opisał w 1952 roku Alfred Holly Compton, laureat Nagrody Nobla, w tekście pożegnalnym, swojego przyjaciela Alfreda Cohena, ojca założycieli firmy LADY ESTHER. W 1920 roku Alfred Cohen wybudował jeden z najbardziej spektakularnych hoteli w Chicago. Jego dzieci, Syma i Alfred, prowadzą firmę kosmetyczną. Esther, wycofała się z biznesu z powodu zamążpójścia. Osobą, który nadawała ton biznesowi, był młody Alfred.
Pierwszy zakład produkcyjny firmy LADY ESTHER powstał przy West Division Street w Chicago.
Szybko okazało się, że jest za mały dla produktu odnoszącego coraz większy sukces. Krem rozprowadzano poprzez konsultantki, w drogeriach i domach towarowych Chicago oraz sąsiadujących z nim stanami. Syma zaangażowała się w rozwój LADY ESTHER – wspierała firmę swoim doświadczeniem zdobytym od początków jej działalności. Dbała także o marketing poprzez aktywne osobiste działania sprzedażowe. Akcje polegające na wysyłaniu darmowych próbek towaru i bonusy z nagrodami dla konsumentek przekonały klientelę do produktu i jego wyjątkowości.
– – –
W 1920 roku zakończono budowę hotelu Sheridan Plaza, którego właścicielem był ojciec założycieli firmy LADY ESTHER. Dzisiaj budynek znajduje się pod ochroną jako pomnik budowlany w północnym Chicago.
1920 1921 1922 1923 1924 1925 1926 1927 1928 1929
Gustav Schlegel z Drezna w roku 1850 otworzył swoją pierwszą drogerię. Mieściła się ona w Davenport w stanie Iowa. Gwałtowny rozwój przemysłu kosmetycznego sprzyjał otwieraniu kolejnych punktów, na przestrzeni lat jego sklepy utworzyły potężną sieć handlową. Obiekty tego rodzaju były typowymi miejscami sprzedaży wyrobów firmy LADY ESTHER. Wprowadzenie produktu do sprzedaży w dużej sieci handlowej umożliwiło dotarcie do większej rzeczy konsumentek spoza Chicago. Tym sposobem zwiększono rynek sprzedaży o Środkowy Zachod USA. W 1922 firma po raz pierwszy wyeksportowała towar poza granicę USA, do Kanady, dokładniej na przeciwną stronę Wielkich Jezior do Toronto natomiast w roku 1928 na szerszą skalę zaczęto sprzedawać kosmetyki w Nowym Yorku.
Grupą docelową dla firmy LADY ESTHER były kobiety z klasy średniej.
Reklamę dla nich umieszczano w czasopismach takich jak: Farmer’s Wife, Woman’s Home Companion lub Pictorial Review.
Produkcja taśmowa w latach 20-tych: W tle mieszalniki do produkcji, z przodu napełnianie typowych białych szklanych pojemników kremem Four Purpose Face Cream.
1930 1939
Pierwsza na świecie stacja radiowa zaczęła nadawać w Pittsburghu (USA) pod koniec lat 20-tych, branża kosmetyczna dostrzegła nowe możliwości marketingowe dlatego też sponsorowała audycje radiowe i wykupywała czas reklamowy. LADY ESTHER była pierwsza firmą, która zaangażowała całą ekipę do reklamy radiowej ( 1931 ), firma nie przerwała emitowania reklam w trakcie trwania wielkiego kryzysu, prowadziła reklamę korzystniej aniżeli konkurencja.
W pierwszym roku emitowania reklam na antenie radiowej obrót ze sprzedaży zwiększył się o 400 procent – relacjonuje historyk Kathy Preiss w pracy o amerykańskim przemyśle kosmetycznym. Alfred Cohen przekonywał fanów gwiazd radia do marki LADY ESTHER „ każdy kto wypełni formularz zgłoszeniowy i wyśle go do firmy, otrzyma nie tylko próbkę Four Pupose Cream lub saszetkę z próbką nowego produktu pudru do twarzy, ale także autograf ulubionego prezentera radiowego.
Spoty radiowe i kontrakty z domami towarowych, takimi jak Sears, przyniosły firmie LADY ESTHER nadzwyczajny wzrost obrotów ze sprzedaży.
Małe opakowanie różu pasujące do każdej torebki, stało się kolejnym bestsellerem.
Na zdjęciu Syma Cohen oraz znany lider orkiestry Wayne King. Na zlecenie Symy prowadził on cotygodniowa audycja radiowa pt. LADY ESTHER SERENADA, która była emitowana na cały kraj.
1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937 1938 1939
Sześćdziesiąt milionów opakowań kosmetyków rocznie – tak brzmiało nowe wyzwanie które otrzymał od Symy i Alfreda, gwiazdor architektury przemysłu amerykańskiego Albert Kahn. Projektant miał zaprojektować nową linię produkcyjną, która umożliwiłaby osiągniecie wyznaczonego celu.
Kahn był znany jako architekt „Car Guys” tzn facetów przemysłu motoryzacyjnego; budował fabryki dla Henry Forda, General Motors i Chevroleta, podejmowała się także budowy obiektów reprezentacyjnych np. biurowca dla United Airlines.
– – –
Trzy równolegle do siebie ustawione linie produkcyjne stanowią bazę nowoczesnego zakładu produkcyjnego. Po lewej linia dla produkcji kremów, środkowa linia dla produkcji szminek do ust i po prawej za oknami linia dla pudrów.
W 1938 roku firma przenosi się z tymczasowej lokalizacji w Evenston do nowo wybudowanej fabryki w Clearing, Chicago.
Fabryka została zbudowana z wykorzystaniem najnowszych osiągnięć technologicznych. Atmosfera pracy, z dużym dostępem światła i powietrza, została znacznie poprawiona w stosunku do istniejących w tamtym czasie obiektów produkcyjnych. „Im bardziej przyjazna będzie atmosfera pracy, tym bardziej zyskowny będzie zakład. Za priorytet uznałem unikania segregacji między kategoriami pracowników, zlikwidowałem osobne wejścia dla pracowników biurowych i robotników, każdy wchodzi do budynku bezpośrednio przez główne lobby” – komentował Kahn swój projekt. Stopień automatyzacji był zdecydowanie niższy w porównaniu z dzisiejszymi standardami, dlatego takie rozwiązania można było wprowadzić w życie. Na końcu obiektu produkcyjnego znajdowała się zintegrowana i zadaszona szkłem bocznica kolejowa do wysyłki produktów na cały kraj.
1940 1949
Po wojnie nowy styl życia zdominował inne treści, reklama firmy LADY ESTHER bez pokazywania samego produktu.
Największym działem w firmie był departament pocztowy, odpowiadający za korespondencje z klientami oraz wysyłanie darmowych próbek.
Okres Bow Design to zmiana szaty graficznej logo i kolorystyki dominują kolory pastelowe.
W Stanach Zjednoczonych, podobnie jak na całym świecie, Drugą Wojna Światowa, zdominowała wszystkie sfery życia. Radio przezywało swoje złote czasy, dostarczało ludziom informacji i rozrywki. W tym okresie popularną serią audycji radiowych były słuchowiska The Screen Guild Theatre, w ramach których popularni aktorzy Hollywood, jak Humphrey Bogart i Ingrid Bergman, odgrywali swoje znane role filmowe. Firma LADY ESTHER była jednym z głównych sponsorów tychże show radiowych.
1940 1942 1943 1944 1945 1946 1947 1948 1949
W roku 1943 Alfred ożenił się po raz drugi, niestety małżeństwo z aktorką Gayle Mellot zakończyło się po kilku miesiącach.
W 1947 nadal niezamężna Syma, wycofuje się z biznesu, sprzedaje swoje udziały bratu, przeprowadza się do swojej rezydencji Glencoe nad jeziorem Michigan, gdzie prowadzi bogate życie towarzyskie, przez długi czas aktywnie udziela się społecznie w Chicago i hojnie wspiera publiczną sztukę. Syma dożyła wieku 100 lat.
Ograniczenia wojenne zostały zniesione, pojawiają się nowe elementy i nowoczesny styl
Na stronach Vouge magazynu o modzie i stylu życia z Nowego Jorku, wraz z nowym designem produktów zmienia się wizerunek kobiety- żony farmera .
Alfred jest zafascynowany Hollywood i pokazuje swoją fascynację w reklamie dla Lady Esther.
– – –
W 1947 pomadka do ust firmy LADY ESTHER kosztuje 1 dolara, nie jest to cena okazyjna, za taką kwotę można kupić coraz bardziej popularne pomadki w sztyfcie.
Sypki puder wciąż jest najważniejszym kosmetykiem do makijażu, ale puder w kamieniu zyskuje coraz większą popularność.
1950 1951 1952 1953 1954 1955 1956 1957 1958 1959
Reklama podkreśla zalety mleczka Four Purpose Liquid Cream. Oferta specjalna skierowana jest do grupy docelowej, zachęcając do zakupu po niższej cenie.
W tej dekadzie reklama ponownie ma prezentować produkt oraz informować o jego użyteczności. Przekaz powinien być prosty „Puder uczyni Cię piękniejszą”, ale na koniec dnia zadbaj o właściwe oczyszczanie, aby uniknąć negatywnego wpływu makijażu na skórę. Adresatką reklamy była typowa amerykańska kobieta z klasy średniej identyfikująca się z reklamą zarówno na co dzień, jak również na wyjątkowe okazje.
W grudniu 1951 roku firma z powodu wczesnej śmierci jedynego właściciela Alfreda Cohena, zmieniła status na spółkę kapitałową, decyzja ta podyktowana była sporami pierwszej żony i córki o jego majątek osobisty oraz firmę.
– – –
Koncepcja wszechstronnego produktu zostaje zmieniona. Na rynek wchodzi Four Purpose Liquid Cream ma formę płynną, kosmetyk służy do oczyszczania skóry, nie jest produktem pielęgnacyjnym.
1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969
W roku 1953 Chesapeake Industries Inc. z Nowego Yorku otrzymuje licencję na produkcję kosmetyków firmy LADY ESTHER.
W roku 1961 marka LADY ESTHER została zarejestrowana w Niemczech, firma Chesapeake Industries Inc zostaje przekształcona w Chemway Corporation, N.J. Spółdzielnia The „Esudo” of Munich utworzona przez niemieckich aptekarzy, zaczyna importować kosmetyki firmy LADY ESTHER z USA. Wkrótce doszło do konfliktu o znak towarowy z marką Margaret Astor, należącą do firmy Blendax Of Mainz. Spór został rozstrzygnięty, ale doprowadził do całkowitego przejęcia marki LADY ESTHER przez firmę Blendax Of Mainz i założenia LADY ESTHER Kosmetik GmbH. Oznacza to początek rozwoju własnego produktu, niezależnego od amerykańskiej firmy. W Niemczech produkty firmy LADY ESTHER sprzedawane są przez apteki i drogerie.
Duża popularność na rynku amerykańskim umożliwiła kremowi Four Purpose Face Cream i jego odmianom generowanie wysokich zysków ze sprzedaży, niemniej jednak w dłuższej perspektywie zyski zmniejszyły się w wyniku wysokich prowizji dyskontowych ze strony nowych właścicieli
1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979
W roku 1974 roku wielobranżowy koncern Freudenberg (Vileda) z Weinheim kupił LADY ESTHER Kosmetik GmbH, aby poszerzyć gamę swoich towarów markowych. Tym sposobem koncern zyskał prawa do znaku towarowego LADY ESTHER na całym świecie, z wyjątkiem USA, gdzie licencja pozostała one w Cooper Laboratories (wcześniej Chemway Corporation N.J.). Koncern Freudenberg, który opatentował produkt kosmetyczny Collapur, rozbudował markę LADY ESTHER w Europie i Kanadzie, zmodernizował receptury o nowoczesne surowce kosmetyczne. Aktywne życie, aktywna pielęgnacja stały się sloganem reklamowym dla serii Active Formula w późnych lat 70-tych. Produkty rozprowadzano przez tak zwany Depot System, tzn w zamian za gwarancję obrotu zapewniał monopol na określonym terenie.
Barokowy design z lat 60. Linia „Silk” po raz pierwszy wprowadziła etykiety różniące się rodzajem skóry. Na początku Nowy York był wskazywany jako miejsce pochodzenia.
LADY ESTHER seria Active Formula. To pierwszy autorski produkt stworzony na rynek niemiecki przez koncernie Freudenberg w Weinheim w 1975 roku.
1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989
Rok 1984 nowi właściciele, rodzina Figaj od lewej : Anni, Roman, Horst, Thilo, Sandra.
Rok 1988, jedna z pierwszych nowości Advanced Skin Support, preparat na bazie żelu. Sesja zdjęciowa do reklamy odbył się w Cannes.
Od roku 1980 doszło do dramatycznych zmian w handlu kosmetykami. Dyskonty kosmetyczne zaczęły dyktować wysokie prowizje. Prywatnie drogerie, których jeszcze przed 10 laty było 5.000, zniknęły z rynku, a wraz z nimi wiele znanych marek. W roku 1984 Horst Figaj, przedsiębiorca z Lorsch, wykupił firmę LADY ESTHER od koncernu Freudenberg. Figaj przez cale życie był związany z branżą kosmetyczną, doskonale rozumiał ten rynek i wiedział jak kierować procesem przemian, aby marka nie zniknęła z rynku. Wraz z synami Thilo i Roman przeniósł firmę do Bensheim, otworzył ja na nowy segment rynkowy: gabinety kosmetyczne, które skorzystały na w/w przemianach rynku zwiększając przychody. W roku 1989 rozpoczęto budowę nowej fabryki. Na koniec wieku otworzył się mur berliński a wraz z nim nowy rynek europejski, a wraz z nim nowe możliwości.
1990 1999
1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999
Aktywne składniki zamknięte w maleńkich ampułkach oraz specjalne produkty oparte na witaminie A, są bazą ofertową firmy.
Nowy zakład produkcyjny firmy LADY ESTHER w Bensheim, powstał 50 lat po tym jak wybudowano fabrykę w Clearing, Chicago.
Strategia nowych właścicieli oparta była na niezależności firmy od kontraktów z producentami, którzy od ponad dwudziestu lat świadczyli usługi produkcji i pakowania kosmetyków. Własne laboratorium technologiczne i kontrolne zapewnia wysoką jakość produktu. Wymagania rynku kosmetyki profesjonalnej prowadzą do zmiany oferty firmy, Stworzono nowe linie kosmetyczne, które w sumie obejmowały 300 artykułów. W tym znajduje się wiele artykułów profesjonalnych, które mogą być używane wyłącznie przez wykwalifikowane kosmetyczki. Konieczna do tego wiedza fachowa przekazywana jest we własnym centrum szkoleniowym.
Istniejący w ramach firmy Instytut Kosmetyczny obsługuje rynek regionalny.
Firma eksportuje kosmetyki do krajów europejskich, azjatyckich i Australi. Na rynku amerykańskim firma LADY ESTHER nadal produkuje jeden produkt Four Purpose Cream Face, można go kupić w hurtowniach farmaceutycznych.
2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009
Linia Active Formula jest najbardziej udaną koncepcją marki do pielęgnacji skóry. Olej z kiełków pszenicy, w połączeniu z innymi naturalnymi składnikami, jest podstawowym składnikiem preparatu.
Pielęgnacja dla każdego rodzaju skóry – to filozofia marki od 1960 roku.
Poszukiwanie nowych składników aktywnych i surowców kosmetycznych, stanowi podstawę rozwoju systemu pielęgnacji skóry. Współczesny klient oczekuje, że otrzyma preparat, który będzie oparty na najnowszej wiedzy specjalistycznej oraz będzie ukierunkowany na zaspokojeniu indywidualnych potrzeb w zakresie pielęgnacji skóry i rozwiązania określonych problemów skórnych.
Dla naukowców poza skutecznością bardzo ważne jest bezpieczeństwo produktu eliminując eksperymenty na koszt konsumenta. Stała wymiana informacji między firmą a kosmetyczkami i ich klientami to kolejna gwarancja jakości i ciągłego rozwoju produktu.
2010 2011 2012 2013
Pomadka stała się niemal synonimem kosmetyków ostatnich 100 lat. W 2012 roku design naśladujący poprzedników z tej serii.
Indywidualne opakowanie należy do marki tak samo jak same produkty.
Właściciele i ich rodziny. Na pierwszym zdjęciu: Thilo Figaj i żona Ulla, córka Annika i syn Knut. Na drugim zdjęciu: Roman Figaj i żona Christa, z synami (od lewej) Joris, Maximilian i Gereon.
Podobnie dziś, jak 100 lat temu, firma prowadzona przez właścicieli buduje ściślejsze i bliższe relacje z klientami w porównaniu do innych organizacji korporacyjnych.
W świecie biznesu o szeroko rozwiniętym podziale pracy firma LADY ESTHER jest wyjątkiem, w którym markowe towary są wymyślane, rozwijane, produkowane i sprzedawane z jednego miejsca.
Oferta wiodących producentów w połączeniu z kontrolą łańcuchów handlowych oferuje konsumentom niewielką różnorodność, dlatego też tradycyjna marka, taka jak LADY ESTHER, jest ekskluzywną alternatywą. Indywidualność partnerów handlowych, a przede wszystkim salonów kosmetycznych stanowi nierozerwalną formę współpracy.
Utrzymanie marki LADY ESTHER na rynku wymagało od właścicieli ciągłego reagowanie na zmieniające się potrzeby pielęgnacji skóry . Na początku idea było umożliwienie szerokiej rzeszy klientek dostępu do pielęgnacji cery, co wtedy było luksusem. Drogie produkty w metropoliach na wsi były praktycznie nieosiągalne. Produkt Four Purpose Face Cream nie tylko zaspokajał potrzebę luksusu, ale przekonał miliony kobiet, aby pielęgnować skórę nie tylko przy pomocy wody i mydła.
Po wejściu firmy na rynek niemiecki rozpoczęła się dywersyfikacja, z odejściem od mono produktu na rzecz indywidualnych ofert wraz ze specjalistycznymii produktami. Ten nigdy niekończący się proces, w przyszłości doprowadzi do powstania nowych innowacji. Skóra jest największym organem człowieka a świadomość jej pielęgnacji wzrasta wraz z wiekiem.
Tajemnicy dobrego kremu do twarzy nie można przypisać jedynie jego składnikom Należy wziąć pod uwagę również równowagę receptur, pochodzenie składników, a przede wszystkim wieloletnie doświadczenie.
W firma LADY ESTHER dokładnie zna potrzeby klientek, stanowi to podstawę zaufania do marki.
Ta historia nie byłaby kompletna bez wspomnienia o naszym produkcie nr 1: krem z witaminą A.