WŁAŚCIWOŚCI SUBSTANCJI AKTYWNYCH

ALANTOINA

• Jest higroskopijnym (chłonącym wilgoć) proszkiem szeroko stosowanym w kosmetyce i farmacji ze względu na swoje właściwości kojące i łagodzące podrażnienia. W przyrodzie związek ten występuje w korzeniach żywokostu, gdzie powstaje z kwasu moczowego, znanego jako jeden z najsilniejszych przeciwutleniaczy. Właściwości alantoiny
• działa jako środek keratolityczny, usuwając martwe komórki naskórka na powierzchni skóry
• poprawia regulację nawilżenia 
• działa przeciwutleniająco tzn. wiąże nadmiar wolnych rodników, co wspomaga proces regeneracji skóry
• pobudza wzrost tkanek przez co wspomaga leczenie ran
• działa przeciwzapalnie, dlatego ma zastosowanie w łagodzeniu podrażnień, niewielkich otarciach i drobnych skaleczeniach, po oparzeniach słonecznych oraz w pielęgnacji skóry podrażnionej i wysuszonej, nadmiernie zrogowaciałej np. skóry dłoni i stóp.

BETAINA

Substancja syntetyzowana w ludzkim organizmie. Swoją nazwę zawdzięcza łacińskiej nazwie czerwonych buraków, które stanowią jej doskonałe źródło i dzięki którym została odkryta. W organizmie człowieka betaina jest produkowana równolegle z witaminą B4.

• Jest substancją silnie higroskopijną. Oznacza to, że posiada zdolność do wiązania wody i zatrzymywania jej w skórze.
• Łagodzi działanie silnie drażniących detergentów myjących.
• Działa nawilżająco.
• Uelastycznia i zmiękcza skórę.
• Przyspiesza regenerację naskórka.
• Łagodzi podrażnienia.
• Wyższe stężenia substancji zapewniają ochronę przeciwstarzeniową.
• Wpływa na konsystencję preparatu, do którego zostanie dodana sprawia, że lepiej się rozsmarowuje na skórze, nie jest lepki i ma lżejszą konsystencję.

PANTENOL

Jest prekursorem witaminy B5 (kwasu pantotenowego), jej alkoholową formą. Charakteryzuje się większą trwałością, niż witamina B5, dlatego też jest stosowany w kosmetykach, zamiast samej witaminy. D-pantenol po przedostaniu się do skóry właściwej jest przekształcany do kwasu pantotenowego, a ten do acetylo-koenzymu-A, ważnego związku uczestniczącego w szeregu procesów zachodzących w organizmie, również w skórze. Niedobór kwasu pantotenowego w organizmie objawia się m.in. nadmiernym łuszczeniem i rogowaceniem naskórka, przebarwieniami skóry, czy wypadaniem włosów.

Co oznacza literka „d” w nazwie D-pantenol? Pewne związki chemiczne są optycznie czynne. Oznacza to, że skręcają płaszczyznę polaryzacji światła. Te związki, które skręcają wiązkę światła w prawo opisywane są właśnie literką „d”. Prawoskrętna forma pantenolu wykazuje największą aktywność biologiczną

• Jest substancją o intensywnym działaniu nawilżającym.
• Aktywność D-pantenolu jest porównywalna z naturalnym czynnikiem nawilżającym skóry – mieszaniną związków o działaniu nawilżającym, obecną w płaszczu hydro-lipidowym naskórka.
• Jest humektantem – wiąże i zatrzymuje wodę w naskórku, a tym samym zapobiega suchości skóry, łuszczeniu się naskórka, nieprzyjemnym odczuciom ściągnięcia, kłucia, czy swędzenia skóry.
• Zmniejsza przeznaskórkową utratę wody (TEWL).
• Łatwo wnika w głąb skóry, włosów i paznokci.
• Polecany jest do stosowania nie tylko w profilaktyce suchości skóry, ale również do pielęgnacji skóry dotkniętej AZS, rybią łuską, kontaktowym zapaleniem skóry czy łuszczycą.
• Stymuluje podziały komórek naskórka, łagodzi podrażnienia, nawilża i zmiękcza naskórek, poprawia strukturę naskórka,
• Stymuluje namnażanie fibroblastów i tworzenie nowego naskórka w miejscach uszkodzeń i ubytków skóry, przyspiesza gojenie ran.
• Działa osłaniająco, stymuluje powstawanie nabłonka.
• Jest ceniony w medycynie za działanie przeciwświądowe i przeciwzapalne.
• Pobudza proces syntezy lipidów skórnych, a przez to usprawnia i wzmacnia barierę ochronną skóry.
• Niweluje niedoskonałości, w tym zmiany towarzyszące trądzikowi

WYCIĄG Z BABKI LANCETOWATEJ

Babka lancetowata (Plantago lanceolata L.) jest byliną należąca do rodziny roślin babkowatych. Kwitnie od wiosny do jesieni, charakteryzując się żółtobiałymi kwiatami tworzącymi kłosy. Roślina ta już w starożytności była znana jako lek wspomagający leczenie wielu chorób i dolegliwości. Dawniej syropy, soki czy odwary z niej powstałe były obowiązkowym elementem wyposażenia domowej apteczki. W obecnych czas wiele osób nawet nie słyszało o dobroczynnym działaniu babki, a jej naturalna postać została wyparta przez sklepowe suplementy diety. Warto jednak przyjrzeć się bliżej  tej bylinie i dać jej szansę w leczeniu dolegliwości z jakimi nieraz się zmagamy.

Liście babki lancetowatej zbiera się w czasie jej kwitnienia, czyli od końca kwietnia aż do września. Zarówno w celach leczniczych jak i upiększających wykorzystuje się suche lub świeże liście rośliny. Suszenie liści powinno się odbyć zaraz po zerwaniu rośliny. Babka rośnie na miejskich trawnikach, na łąkach, na pastwiskach, na leśnych ścieżkach, przy drodze. tych ostatnich warto jednak zrezygnować.

Swoje właściwości lecznicze i kosmetyczne zawdzięcza: dużej ilości związków śluzowych, pektynom, witaminom (szczególnie wit.C, wit K), minerałom (jak np. magnez, cynk, sód, krzem, potas), kwasom organicznym, karotenie, składnikom irydoidowym, garbnikom, flawonoidom, kwasom: cynamonowy, benzoesowy, fumarowy, waniliowy.

Właściwości kosmetyczne:

• Pomaga zwalczyć wypryski,
• Wspomaga kurację przeciwtrądzikową,
• Zwęża rozszerzone pory,
• Przyspiesza oczyszczanie skóry,
• Poprawia stan popękanych naczynek,
• Wzmacnia naczynia krwionośne,
• Pomaga pozbyć się opuchlizny pod oczami,
• Regeneruje skórę,
• Wspomaga pozbycie się siniaków,
• Wykazuje właściwości ujędrniające i uelastyczniające skórę,
• Działa ściągająco,
• Zapobiega złuszczaniu się naskórka,
• Pomaga w walce z nadmierną potliwością,
• Wspomaga walkę z łupieżem,
• Działa dezynfekująco.

WYCIĄG Z KORZENIA MAHONII

Mahonia Aquifolium to roślina rosnąca na skalistych obszarach górskich Ameryki Północnej. Struktura liścia mahonii bardzo przypomina ludzką skórę. Lecznicze działanie zauważyli Indianie. Używali wyciągu z korzenia mahonii do przyspiesza gojenie ran, leczy choroby skórne czy różnego rodzaju infekcje. Cenne alkaloidy mahoniowe hamują wzrost patologicznych komórek w łuszczycy.
Mahonia jest wykorzystywana do leczenia przewlekłych stanów zapalnych skóry typu łuszczyca (psoriasis), wyprysków, egzemy (eczema), trądziku (acne).

KWAS SALICYLOWY

Kwas salicylowy należy do grupy kwasów BHA. Poleca się go do pielęgnacji skóry trądzikowej, mieszanej i tłustej. Został wyodrębniony z kory wierzby, a co więcej występuje w roślinach i wpływa na regulację wzrostu i procesów kwitnienia. Syntetyczny kwas salicylowy ma postać białego proszku, dostępny jest w różnych stężeniach oraz ma działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze i przeciwzapalne. Produkty z kwasem salicylowym o stężeniu 1-2% pomagają w walce z trądzikiem, natomiast preparaty o stężeniu 10-20% działają złuszczająco. Kwas salicylowy znajduje się w wielu produktach. Jego źródłem są między innymi:

• owoce: brzoskwinie, jabłka, maliny, morele, pomarańcze, śliwki, truskawki, wiśnie;
• warzywa: brokuły, ogórki, pomidory, rzodkiewka, szpinak, kukurydza;
• przyprawy: anyż, cynamon, kurkuma, kminek;
• zioła: bazylia, koper, majeranek, szałwia, tymianek, rozmaryn;
• napoje: kawa, herbata, coca-cola, soki owocowe, napoje alkoholowe;
• inne produkty: miód, lukrecja, cukierki miętowe, produkty drożdżowe.

Właściwości kwasu salicylowego to :

• ogranicza łojotok skóry
• zwalcza bakterie i grzyby
• działa keratolityczne
• skutecznie łagodzi stany zapalne
• redukuje przebarwienia
• ogranicza łupież
• jest skuteczny w walce z trądzikiem oraz zaskórnikami
• przywraca skórze matowy, zdrowy wygląd
• wygładza blizny
• pobudza odnowę komórkową
• redukuje drobne zmarszczki

Wskazania do kuracji kwasem salicylowym

• trądzik pospolity,
• zapalenie mieszków włosowych,
• nadmierne wydzielanie sebum,
• objawy fotostarzenia skóry,
• nadmierne rogowacenie,
• przebarwienia skóry.